مقاله روزنامه کورئو دل اورینوکو

دوزخ ؛ از هیروشیما تا غزه

به نام خدا

دوزخ ؛

از هیروشیما تا غزه

سرهنگ "پل تیبت" خلبان هواپیمای بی 52 که حامل هدیه اتمی آمریکا برای نابودی شهر هیروشیما بود، درباره چگونگی انفجار این بمب می‌گوید:  "دود برآمده از انفجار فقط بالا می‌آمد. مثل جهنم سیاه بود و نور و رنگ هم داشت، درونش سفید بود و خاکستری و بالایش شبیه درخت کریسمس بود". همچنین وی در پاسخ به این سوال که آیا می‌دانستید آن پایین چه اتفاقی داشت می‌افتاد؟ گفت: دوزخ! فکر می‌کنم یک مورخ بهترین جمله را در این راستا گفته بود: "در یک هزارم ثانیه، شهر هیروشیما دیگر وجود نداشت".

در ۶ و ۹ آگوست ۱۹۴۵ آمریکا شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن را با بمب هسته ای  به طور کامل ویران کرد. تعداد قربانیان این فاجعه مرگبار به مرور بیشترشد و به بیش از ۴۵۰ هزار  نفر رسید حتی بازماندگان وفرزندان مصدومین آن حادثه وحشتناک همچنان از بیماری تشعشع آن بمب جهنمی رنج می‌برند.

بعد از 79 سال، در گوشه ای دیگر از آسیا، دوزخی دیگر برپا شد. رژیم جنایتکار صهیونیست اسرائیل با بمب ها و سلاح های مرگبارش در حال جنایتی دیگر در تاریخ است.  سرفصل جنایات اسرائیل در غزه، نسل کشی است. رژیم صهیونیستی به عمد هزاران غیرنظامی فلسطینی را کشته و بخش وسیعی از مسکن و زیرساخت های حیاتی را با نقض قوانین جنگ ویران می‌کند. همچنین از فسفر سفید در مناطق غیرنظامی استفاده نموده که قوانین بین‌المللی آن را نیز ممنوع کرده است. صهیونیست ها همچنین به بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها و کارکنان امداد و نجات حمله کرده اند. این موارد همگی در فهرست جنایات جنگی قرار می‌گیرند. اما جنایات جنگی اسرائیل فقط شامل موارد ذکر شده نیست و موارد دیگری هم وجود دارد مانند آزار جنسی زنان شهرک‌نشین از جمله تجاوز جنسی، سر بریدن کودکان و بدرفتاری با زندانیان و..

            مهمترین وجه مشترک این جنایت ها، ایالات متحده آمریکاست. کشوری که مدعی حقوق بشر و انسانیت است. کشوری که خود را مدافع دموکراسی در جهان و دنیای آزاد می نامد. واشنگتن در ژاپن خود با انفجار اتمی‌بعنوان تنها جنایت هسته ای در تاریخ، لکه ننگی را به دامن گرفت و اکنون با حمایت کامل و بدون شرط از اسرائیل، دستش آلوده به خون حدود 40 هزار کشته و 100 هزار مجروح بیگناه می‌باشد که دو سوم آن، کودکان و زنان هستند.

            اما جهان و کشورهای مدعی آزادی، حقوق بشر و دموکراسی در این دو جنایت تلخ کجا هستند؟ آنانی که اگر یک دولت مستقل و آزادیخواه بخواهد زیر بار استعمار و استثمار نرود، فریادهایش گوش فلک را کر می‌کند، چرا اکنون اقدامی نمی‌کنند؟ چرا اجازه می دهند باری دیگر ضجه‌های دردناک کودکان و زنان در آتش بمب ها شنیده شود؟! سازمان‌های بین المللی رنگارنگ که همیشه بدنبال سوژه ای برای محکوم کردن و دخالت کردن، می‌باشند کجا هستند؟!! منتظرند تعداد کشته شدگان غزه و فلسطین هم به تعداد قربانیان بمب های اتمی آمریکا در هیروشیما و ناکازاکی گردد؟!!

اما ما چه باید بکنیم؟

هرساله در ماه آگوست به مناسبت کشته شدگان بمب های اتمی، در نقاط مختلف جهان از جمله ژاپن، افراد می ایستند و به احترام آنها سکوت می‌کنند.. آیا ما هم باید در این زمان و در حالیکه همچنان اسرائیل در حال جنایت در غزه می‌باشد، سکوت کنیم؟! آیا ما بعنوان انسان‌هایی که شاهد یکی از تلخ ترین حوادث جهان بوده است، وظیفه ای نداریم؟ .. درست است که فاصله جغرافیایی ما تا فلسطین و تا غزه زیاد است اما فراموش نکنیم خطر صهیونیسم در همه جای جهان پراکنده است و شاید روزی همسایه ما گردد..