اطلاعات انسانی - جغرافیایی:
جمعیت ۴۷۰۷۸۴ نفری سورینام از نژادهای مختلفی تشکیل شده‌است. نژاد هندی شرقی ۳۷ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. این افراد، بازماندگان مهاجرینی اند که درقرن ۱۹ از هند به سورینام آمدند. این افراد اهل استان بیهار در هند و استان شرقی اوتار پرادش در شمال هند و در امتداد مرز نپال می‌باشند، نژاد کریولس، که ترکیب نژادهای سیاه و سفید است، ۳۱ درصد جمعیت و نژاد ژاوانسه (نوادگان مهاجران اندونزیایی) ۱۵ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. مارون‌ها (نوادگان برده‌های فراری آفریقایی) ۱۰درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند و خود به پنج گروه اصلی تقسیم می شوند. مردمان بومی آمریکایی تنها ۳ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند و بقیه جمعیت را چینی‌ها، اروپایی‌ها و برزیلی‌هایی که برای کار به سورینام آمده‌اند، تشکیل می‌دهند. بخش عمده‌ای از مردم (حدود۹۰درصد) در پاراماریبو یا در کنار ساحل زندگی می‌کنند. تعداد زیادی از مردم سورینام نیز در هلند زندگی می‌کنند. طبق آخرین آمارها، در سال ۲۰۰۴ حدود۳۲۱ هزار نفر از اهالی سورینام در هلند زندگی می‌کردند که حدود ۲ درصد جمعیت هلند را تشکیل می‌دهند.
سورینام کوچکترین کشور مستقل آمریکای جنوبی است. قسمت شمالی، زمینهای پست ساحلی است که در آنها کشاورزی می‌شود و اکثر جمعیت در این قسمت زندگی می‌کنند. قسمت جنوبی از جنگلهای بارانی استوایی تشکیل شده که بطور پراکنده برخی مردم بومی به نام ساواناها در امتداد مرز برزیل، در آن زندگی می‌کنند و حدود ۸۰ درصد سطح زمین های سورینام را پوشش داده است. این کشور در غرب با گویان، جنوب با برزیل و در شرق با گینه فرانسه هم مرز می باشد و دریای کارائیب نیز در شمال آن قرار دارد.
بخاطر قرار گرفتن در امتداد خط استوا، سورینام آب و هوای معتدل دارد و درجه هوا در طول سال تغییر چندانی نمی‌کند.
در شمال شرقی کشور، دریاچه وان بلومشتین میر، یکی از بزرگترین دریاچه‌های جهان قرار دارد. این دریاچه با احداث سد آفوباکا (پروژه بروکوپوندو) بوجود آمد، با احداث این سد، نیروی هیدروالکتریک مورد نیاز صنایع بوکسیت (که حدود ۷۵ درصد خروجی برق را مصرف می‌کند) و مصرف داخل کشور، تامین می‌شود.
پارک‌های ملی منحصر به فرد زیادی در کشور وجود دارند و مجموعا ۱۲ درصد مساحت کشور را پارک ها و دریاچه‌ها تشکیل می‌دهند.
تاریخ:
در قرن 17 میلادی، انگلیس و هلند تلاش های زیادی برای مستعمره کردن سورینام انجام دادند که سرانجام هلند، کنترل این منطقه را بدست آورد. این منطقه سپس تبدیل به یکی از پایگاه های انتقال برده از آفریقا شد. در نیمه دوم قرن 18 میلادی هلند شروع به استخدام کارگران ارزان قیمت هندى و جاوه اندونزی متوسل شد و به تدریج جامعهاى بزرگ از هندیان و مسلمانان اندونزی را در این سرزمین به وجود آمد.
در سال ۱۹۵۴ سورینام صاحب دولت شد، هرچند امور دفاعی و روابط خارجی در کنترل هلند بود. در سال ۱۹۷۳ دولت محلی شروع به مذاکره با دولت هلند درباره استقلال کرد و در تاریخ ۲۵ نوامبر ۱۹۷۵ سرانجام سورینام به استقلال رسید. تقریباً یک سوم از جمعیت به علت ترس از عدم توانایی کشور جدید در اداره امور، به هلند مهاجرت کردند. کودتای نظامی در سال ۱۹۸۰ باعث کدورت روابط بین هلند و سورینام شد ولی انتخابات برگزار و قانون اساسی جدید در سال ۱۹۸۷ نوشته شد. کودتایی در سال ۱۹۹۰ مجدداً نظم را به هم زد ولی انتخابات در سال ۱۹۹۱ دوباره برگزار شد. با روی کار آمدن دموکراسی، هلند نیز کمک‌های خود را از سرگرفت.