.....

عضویت ایران در گروه بریکس

.....

به نام خدا

عضویت ایران در گروه بریکس

رئیس جمهوری اسلامی ایران بامداد امروز پنجشنبه به دعوت رسمی آقای «سیریل رامافوزا» رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی و برای شرکت در پانزدهمین نشست سران «بریکس» وارد این کشور شد. 

آیت‌الله رئیسی در این سفر علاوه بر شرکت و سخنرانی در نشست «بریکس‌پلاس» که سران ۷۰ کشور جهان به آن دعوت شده‌اند، با شماری از سران کشورهای حاضر نیز دیدار و گفت‌وگو خواهد کرد.

رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی دقایقی پیش در نشست خبری مشترک با سران کشورهای روسیه، چین، برزیل و هند، موافقت گروه بریکس با پیوستن ایران، آرژانتین، عربستان، مصر، امارات و اتیوپی به‌ این گروه را اعلام کرد.  

وزیر امور خارجه آفریقای جنوبی پیشتر گفته بود که سران گروه بریکس در نهایت در مورد پذیرش اعضای جدید به توافق رسیده و سندی را تصویب کرده اند که اصول، الزامات و رویه عضویت را مشخص می‌کند.

به گزارش ایرنا، اعضای بریکس در حالی برای توسعه این گروه فراقاره‌ای که رهبری آن را قدرت‌های نوظهور اقتصادی برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی بر عهده دارند، اقدام می‌کنند که پیش از این، چند کشور از جمله ایران درخواست عضویت دادند.

یکی از مهمترین مزایای پیوستن به بریکس، بخصوص برای ایران که مشمول تحریم‌های غرب است، بانک کشورهای بریکس است که «بانک توسعه نوین» نام دارد. این بانک، که یک بانک توسعه

 

چندملیتی توصیف شده، سامانه اعلام پرداختی دارد برای کشورهای عضو که جایگزینی است برای سوئیفت، سامانه مالی ارتباطات بین‌بانکی جهانی.

یکی دیگر از اهداف بریکس انفصال از دلار به عنوان ارز معیار تجارت بین‌المللی است. به گفته روسیه تشکیل صندوق «ذخیره ارزی بین‌المللی» براساس ارز کشورهای عضو در جریان است.

ایران از سال گذشته و پس از روی کار آمدن دولت رئیسی، محور تقویت روابط سیاسی و تجاری با کشورهای همسایه و نیز متحدان خود در شرق را تقویت کرده؛ رویکردی که هدف از آن باز کردن اقتصاد ایران و مقابله با تحریم‌های اقتصادی آمریکاست.

بر همین اساس، آیت‌الله «سید ابراهیم رئیسی» در نخستین سفر خارجی خود در مقام رئیس جمهوری اسلامی ایران ۱۶ سپتامبر (۲۵ شهریور) عازم نشست دو روزه سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در تاجیکستان شد تا ایران را یک گام دیگر به عضویت دائم در این پیمان نزدیک کند.

گروه بریکس که از آن به‌عنوان «گروه ۵» نیز یاد می‌شود، روند تحولات اقتصادی ـ صنعتی این کشورها نشان می‌دهد که اساس حرکت و زیربنای فکری شکل‌گیری این گروه به‌عنوان یک تشکل نوظهور به‌ منظور نقش‌آفرینی در دنیای چندقطبی آینده و به چالش کشاندن نظم کنونی حاکم بر نظام بین‌الملل است.

موضوعات اقتصادی نظیر امور بانکی، انرژی، حمل‌ونقل، مخابرات و موضوعات اجتماعی و کارگری مهم‌ترین موضوعات اقتصادی مورد توجه این گروه است.

هریک از کشورهای عضو گروه بریکس در یکی از حوزه‌های سیاسی یا اقتصادی در منطقه خود بازیگری عمده به‌ شمار می‌آیند، بنابراین از حیث ماهیت وجودی می‌توان مدعی شد گروه مزبور با پوشش دادن مناطقی چون اوراسیا، آسیا، آفریقا و آمریکای‌ لاتین از ابعاد جهانی و بین‌المللی برخوردار است.

کشورهایی مانند ترکیه، بنگلادش، مکزیک، نیجریه و سوریه، مصر و نیجریه هم برای پیوستن به بریکس ابراز علاقه کرده‌اند.

بریکس یک ائتلاف فراقاره‌ای به شمار می‌آید که ساختاربندی جدیدی را برای اقتصاد و سیاست جهانی فراهم کرده است.

برای نخستین بار وزیران خارجه چین، هند، برزیل و روسیه در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۰۶ با هم دیدار کردند و اولین اجلاس رسمی سران این کشورها در سال ۲۰۰۹ در روسیه برگزار شد.

سال ۲۰۱۰ آفریقای‌جنوبی هم به این شورای تجاری پیوست و نشست سران آن هر سال در یکی از کشورهای عضو برگزار شده است.

اعضای بریکس شورای تجاری پنج کشوری است که در ابتدای قرن با سریع‌ترین رشد، اقتصادهای «نوظهور» بودند و اکنون دست‌ کم یکی از آنها یعنی چین را باید قدرت اقتصادی تثبیت ‌شده دانست تا نوظهور.

درحال حاضر دو کشور عضو بریکس، عضویت دائم شورای امنیت را داشته و سه کشور دیگر داعیه عضویت دائم در شورای امنیت و اصلاح ساختارهای سیاسی و مالی جهانی را دارند.

اکنون اگرچه بیش از ۱۷ سال از تاسیس این بلوک اقتصادی می‌گذرد، ولی روابط اعضا با کشورهای غربی و آمریکا رو به رونق نگذاشته و پنج قدرت بازار نوظهور غیرغربی آن کوشیده‌اند تا روابط خود را افزایش دهند.

یکی از مهم‌ترین دلایل اهمیت گروه بریکس که پتانسیل بالایی برای تاثیرگذاری بر اقتصاد جهانی دارد، رشد پرشتاب اقتصادی و نفوذ آن در امور جهانی است که به واسطه دارا بودن نیمی از جمعیت جهان و بین ۲۵ تا ۲۸ درصد از ظرفیت اقتصاد جهانی و همچنین منابع انسانی و طبیعی غنی حاصل آمده است؛ به باور کارشناسان این ائتلاف قدرتمند جهانی که بدون مشارکت اروپا و آمریکا تشکیل شده و این ظرفیت را دارد تا صدایی قوی در مجامع و مباحث مهم اقتصادی و سیاسی بین‌المللی باشد، می‌تواند سیطره نظم مسلط فعلی را به چالش بکشد.